“Het aanbod zal eronder lijden”, voorspelt Paul Lembrechts, CEO van de VRT, in het Vlaams Parlement. Hij kwam er het jaarverslag van de openbare omroep voorstellen, maar veel van de vragen gingen natuurlijk over de besparingsoperatie die voor de deur staat. Tegen het einde van de legislatuur loopt die op tot 44 miljoen euro, volgens de eigen berekeningen van de VRT.

En dat geld, zegt Lembrechts, zal vooral komen door minder fictie- en andere reeksen van eigen bodem te bestellen. “Nieuwe tv van eigen bodem kost al snel enkele tienduizenden euro’s per uur uitzending. Voor de aankoop van een buitenlandse reeks is dat maar enkele duizenden euro’s.”

Hij wijst erop dat die trend nu al zichtbaar is en dat die zich alleen maar zal doorzetten. Ongeveer een vijfde van het budget moet VRT aan werk van externe productiehuizen en decorbouwers en dergelijke geven. Dat is volgens hem het laaghangend fruit. “Anders moet ik tien miljoen besparen op het personeelsbestand.”

Dus zouden er minder prestigieuze reeksen te zien zijn op de buis. “ De Twaalf bijvoorbeeld is al internationaal verkocht. We hadden ook Tabula Rasa , Beau Séjour … De mensen die dat gemaakt hebben, krijgen nu internationale aandacht. Onze dotatie is geen subsidie, het is een investeringsfonds om Vlaanderen sterker te maken op cultureel gebied”

Of zijn pleidooi gehoor zal vinden, is nog maar net de vraag. Vlaams minister van Media Benjamin Dalle (CD&V) wijst naar de onderhandelingen van de nieuwe beheersovereenkomst die volgend jaar van start gaan. “Het besparingstraject van de VRT is minder ingrijpend dan de 6 procent die andere overheidsdiensten moeten zoeken”, zegt hij wel. “Ik begrijp dat er onzekerheid is, maar we gaan samen met VRT dat traject uitstippelen.”

N-VA zit ook op die lijn. “Het is geen gemakkelijke opdracht, maar dat is niet anders bij andere bedrijven”, zegt Vlaams Parlementslid Marius Meremans. “Lembrechts zal keuzes moeten maken. Wat ons betreft moet hij kijken naar zijn corebusiness. N-VA blijft het belangrijk vinden dat er kwaliteitsvolle Vlaamse fictie wordt gemaakt. Maar we kunnen toch niet minder investeren in de zorg om de VRT te ontzien?”