Lennert Belmans ging als een raket van start in Italië en zette de concurrentie meteen onder druk. Jetze Van Campenhout was vervolgens de enige die kon volgen. Thibau Nys volgde iets verder in het gezelschap van Jente Michels. De bijna zeventienjarige zoon van Sven maakte gaandeweg zijn achterstand echter goed en nam in het begin van de tweede ronde de kop van de wedstrijd over.

Van Campenhout en vooral Belmans kregen het vervolgens moeilijk en dus kwam Nys samen met Michels als nummer één en twee door aan de finish met een voorsprong van 30 seconden. De eerste niet-Belg was de Zwitser Dario Lillo.

Tweestrijd

Onderweg kreeg Nys regelmatig “allez Thibau” te horen. Hij etaleerde ook enkele keren zijn technisch vernuft en probeerde zo af te raken van Michels. Die bleek echter een goeie dag te hebben en weerstond telkens de druk. Ondertussen maakte Belmans het Van Campenhout bijzonder lastig en kwam Lillo aansluiten bij onze landgenoten.

Bij het ingaan van de laatste ronde maakte Michels een gebaar naar Nys. “Pak eens over”, leek die te bedoelen maar een ogenschijnlijk vermoeide Nys boog het hoofd en schudde van nee. De rest volgde intussen al op meer dan één minuut.

In de slotronde nam Michels de overhand door te lopen op een zwaar stuk, terwijl Nys bleef fietsen. Er ontstond een kloofje, maar Nys zette de scheve situatie snel weer recht. Het was een nek-aan-nekrace op weg naar de finish. Nys zette met de eindmeet in zicht een versnelling in. Michels probeerde nog, maar moest zich gewonnen geven. Thibau Nys triomfeerde en papa Sven glunderde: “Je had het onder controle hé”, zei hij meteen na de finish.

Lillo werd uiteindelijk derde, voor Van Campenhout en Belmans.