Anfield, 21.43 uur. Wat corona, hoe corona, waar corona? Dik vijftigduizend Liverpool-fans vliegen elkaar in de armen, want ‘Gini’ Wijnaldum heeft zonet de voorzet van Oxlade-Chamberlain in doel gekopt – de 1-0, alles te herdoen. De vreugde is groter dan de vrees voor het virus, en dat kunnen we als voetballiefhebber wel verstaan.

Duurste doelman

Bij Atlético zaten ze met de handen in het haar, want ze dachten dat ze ook op verplaatsing de nul konden houden. Waarom ook niet, met de – volgens Transfermarkt – duurste doelman in doel? Jan Oblak toonde waarom hij 100 miljoen waard is door de Madrilenen meermaals recht te houden. Jürgen Klopp had vooraf de vraag gekregen wat er beter moest dan in de heenmatch, waar de Reds geen enkele keer op doel hadden geschoten. Zijn antwoord, voordat hij zijn witte tanden bloot grijnsde: “We moeten meer op doel schieten.” Dat deden ze ook, onder meer via rechtsback Alexander-Arnold en Firmino, maar die dekselse Oblak lag lange tijd in de weg.

Wie de wedstrijd op tv volgde, had allicht nog niet door dat aan de overkant niet Alisson tussen de palen stond – de Braziliaan was geblesseerd. De 33-jarige invallersdoelman Adrian kreeg zijn kans, maar die hoefde niet de acrobaat uit te hangen. Op een zwak schot van Diego Costa na – amper veertien seconden ver in de match – had de Spanjaard geen werk. Atlético dacht maar aan één ding: verdedigen. Met 37 procent balbezit kon het leven, zolang die 0-0 maar op het bord bleef staan. Maar terwijl ze bij bijna spijt kregen van hun keuze – in PSG-Dortmund had Neymar immers al gescoord – was daar dan toch Wijnaldum die de ban brak.

Zwoegen en zuchten

Diego Simeone keek naar eigen zeggen uit naar zijn eerste bezoekje aan Anfield – zelfs als speler was hij er nooit geweest. Maar om er een leuke herinnering aan over te houden, moest hij tijdens de rust wel iets bedenken, want op deze manier zou ook het tweede doelpunt snel vallen. Aan het spelbeeld veranderde echter nul komma nul. Oblak wist weer wat gedaan. Hij stond pal op de knal van Mané, op de poging van Oxlade-Chamberlain, op de uithaal van Alexander-Arnold. Liverpool belegerde echt zijn doel, de mee opgerukte Robertson kopte ook nog op de lat. Zwoegen was het voor de bezoekers – en zuchten voor Costa, die dik tegen zijn zin al snel naar de kant was gehaald. Nochtans bracht ook Felix niks.

Klopp verloor als Liverpool-manager nog nooit een thuismatch in de Champions League en was goed op weg om die reeks te verlengen, maar die 2-0: daar draaide het om. En intussen morsten zijn spelers echt met kansen. Dat beide omhalen van Mané er niet ingingen, tot daar aan toe, maar bij topschutter Salah stond het vizier echt niet op scherp.

Jeugdproduct van Real

In de toegevoegde tijd stond The Kop eventjes op zijn kop – de fans wisten niet waar ze het hadden toen Saul vanuit het niks nog een vrijschop binnen knikte. De hele Atlético-bank stormde springend het veld op, maar staf en spelers moesten snel weer in hun kot, want het bleek buitenspel.

Wat in de verlengingen volgde, was puur spektakel. Hij zat nog maar aan tien goals dit seizoen en maakte die alle tien buitenshuis, maar Firmino maakte komaf met die statistiek en maakte er na de voorzet van Wijnaldum dan tóch 2-0 van. De klus geklaard, zo leek het, maar Bobby had beter wat langer met die goal gewacht. De bezoekers werden nu wakker en tegelijk deed Adrian een dut. Hij ontzette een bal in de voeten van een tegenstander, waarna hij zich gewonnen gaf op het schot van de ingevallen Marcos Llorente. De 25-jarige Spaanse middenvelder is een jeugdproduct van Real, waar hij in de zomer vertrok, maar daar maalt niemand nu nog om. Zeker omdat hij er ook nog 2-2 van maakte en Liverpool helemaal uittelde. Origi mocht nog invallen, maar te laat. Het was Carrasco die – ook al bleef hij op de bank – mocht juichen. En Simeone, zoals zo vaak in de Champions League.

Sinds de hervorming van het kampioenenbal in 1992 slaagde er nog maar één club in om zijn titel te verlengen: Real Madrid – tweemaal op rij zelfs. Ook Liverpool lukt het dus niet. De Premier League wordt wel een mooie troost.