“Het was een moeilijke beslissing, ondanks mijn leeftijd”, liet Emre weten. “Ik had mijn carrière graag afgesloten op het EK, maar het mag niet zijn.”

De middenvelder tekende zijn eerste profcontract in 1996 bij Galatasaray, de club waarmee hij vier keer landskampioen werd en een UEFA Cup won, alvorens een transfer naar Inter (2001-2005) af te dwingen. Nadien volgden nog passages in het buitenland bij Newcastle (2005-2008) en Atlético (2012-2013).

In eigen land speelde hij naast Galatasaray ook nog voor Fenerbahce (2008-2012, 2013-2015, 2019-2020) en Basaksehir (2015-2019), telkens topclubs uit Istanboel. Met Basaksehir kegelde hij in de zomer van 2017 Club Brugge nog uit voor de voorrondes van de Champions League. In totaal werd hij zes keer Turks kampioen, won hij er vier bekers en drie Supercups, en daarnaast staan ook nog de Coppa Italia en de Copa del Rey op zijn palmares.

Emre droeg 101 keer het Turkse nationale shirt en was daarin goed voor negen doelpunten. Hij was erbij op het WK van 2002 toen de Turken met een derde plaats hun beste resultaat ooit op een groot toernooi neerzetten. In de kwalificaties voor EURO 2020 speelde hij nog twee wedstrijden.