Anne Martens. — ©  Jeroen Hanselaer

Drie weken mocht Anne Martens als waarnemend gouverneur de plak zwaaien in West-Vlaanderen. Dat hebben ze geweten. Ze verplichtte mondkapjes overal op de dijk, bracht de kustburgemeesters op één lijn (allez, op Dedecker na dan), ze kreeg de NMBS en minister François Bellot op de knieën en ze zette de Nationale Veiligheidsraad aan het werk voor lokale richtlijnen. En passant floot ze de burgemeester van Zedelgem terug die de Chiro van Kontich niet wou toelaten. Anne is nog altijd ‘de dochter van’, zeker, met name van Wilfried Martens, premier van dit land van 1979 tot 1992, maar gewoon als zichzelf kan het ook.