‘t Is nog niet geweest wat hij - en iedereen met hem - ervan gedacht en gehoopt had. Drie basisplaatsen, bij de derde een uitsluiting na twintig minuten tegen Charleroi. Dat was tot voor dit weekend de balans van Birger Verstraete bij Antwerp. Tegen Cercle Brugge en AA Gent speelde hij telkens de volledige match, na de rode kaart tegen de Zebra’s moest hij noodgedwongen toekijken tegen STVV en Eupen. Vrijdag mocht hij tegen Kortrijk een halfuur voor tijd - bij een 1-0 tussenstand - de geblesseerde Ritchie De Laet vervangen. Verstraete zat meteen goed in de match en hielp mee aan de totale ommekeer. Iets wat de huurling van FC Köln zichtbaar deugd deed.
“Ik heb voor het eerst bij Antwerp het gevoel dat ik de ploeg iets kon bijbrengen”, gaf Verstraete toe. “Ik heb niet mijn beste matchen achter de rug en da’s best frustrerend. Ik was niet de Birger die ik normaal ben. Zoiets voel je en neem je toch al dan niet bewust mee. Daarom ook dat ik nu, na Kortrijk, zo blij ben. Ik ben altijd heel kritisch voor mezelf, maar nu was het wel goed. Ook al kan het natuurlijk nog veel beter, we zijn op goede weg.”
Misschien legde hij zichzelf iets te veel druk op? Het is altijd aanpassen in een nieuwe club, zeker in je thuisland. Dat ondervond Verstraete nu ook. “Daarom dat het zo’n deugd deed om te winnen en mee de match te doen kantelen. Ik was al eventjes op zoek naar dat gevoel”, besluit hij.