Nu vrijdag mag Jan Van den Bergh 26 kaarsjes uitblazen. Twee dagen later neemt Beerschot het op tegen zijn ex-club AA Gent. Maar of het ook echt heuglijke dagen gaan worden voor de Vlaams-Brabander… Afgelopen weekend zat VDB er alleszins maar sip bij, op de hoofdtribune van het Olympisch Stadion. Na de match tegen Beveren wist trainer Hernan Losada ons te vertellen dat er geen blessure in het spel was. Van den Bergh was gewoon gepasseerd, iets wat hem in zijn eerste Beerschotperiode nooit was overkomen.
Zijn comeback naar het Kiel heeft Jan Van den Bergh voorlopig niet gebracht wat hij er van had verwacht, zo veel is duidelijk. Eén invalbeurt van een minuut (op Club Brugge) en één basisplaats (tegen Racing Genk) waren hem tot nu toe gegund. Nochtans is en blijft Van den Bergh een verdediger met veel mogelijkheden: hij is best snel, kan uitvoetballen, is sterk met de kop én kan ver inwerpen. En toch wil het dit seizoen nog niet echt lukken.
Vraag is nu: hoe komt dat toch? De zware hoofdblessure die Van den Bergh op het einde van zijn eerste verblijf bij Beerschot opliep, is op zich geen beletsel meer. Dat zegt de speler zelf en we willen hem daar in geloven. Maar: wij denken wel dat Van den Bergh nog enkele naweeën met zich meedraagt. Concreet hebben we het over een gebrek aan matchritme. Door zijn blessure kon de linkspoot bij Gent zijn kansen niet echt verdedigen en geraakte hij uit beeld. In het voorbije anderhalf jaar verzamelde Van den Bergh slechts 517 speelminuten in officiële wedstrijden.
Toen Van den Bergh twee weken geleden tegen Genk eindelijk weer een kans kreeg, kon hij dat gebrek aan ritme niet helemaal wegstoppen. De man met rugnummer 2 veroorzaakte twee strafschoppen, waarna hij op Charleroi weer uit de basis vloog. Zo geraak je natuurlijk in een vicieuze cirkel. Je kan het trainer Hernan Losada trouwens moeilijk kwalijk nemen dat hij Van den Bergh niet rustig de kans geeft om te groeien. Losada hééft nu eenmaal alternatieven. Als linker wingback staan Abdoulie Sanyang en Yan Vorogovskiy momenteel hoger in de pikorde, als linker centrale verdediger Pierre Bourdin en Dario Van den Buijs.
Op die manier komt de vraag (opnieuw) naar boven of de transfer van Van den Bergh afgelopen zomer wel echt zo prioritair was. Onze indruk toen was dat Beerschot de speler er voor een stuk toch ook nog bij pakte om die andere titelfinalist OH Leuven (dat Van den Bergh huurde van Gent, red.) te verzwakken. Van den Bergh hield aan dat opbodspel een mooi vijfjarig contract over, maar op dit moment zal dat toch eerder aanvoelen als een gouden kooi.