Met twee extra strofes voor het meesterlijke gedicht 'Wat helpt' van de betreurde dichter Stijn De Paepe lanceert de Sint-Martinusparochie van Olen voor de tweede keer een oproep voor haar 'kruisjeshek'.
Toevoeging Begin vorig jaar brak Steven De Paepe door bij het grote publiek met het inspirerende gedicht 'Wat helpt'.
Daarmee wou hij Vlaanderen motiveren om er ondanks de aanslepende coronacrisis toch het beste van te maken. Diaken Cis Marinus: "In ons parochieblad hebben we dat sublieme staaltje rijmkunst deze week met veel respect op de eerste bladzijde gezet.
We hebben er zelf twee strofes aan toegevoegd, min of meer in dezelfde stijl."
Als een ritueel helpt, zoek dan wat hout. Daarmee is een kruisje snel gebouwd. Kom, hang het op aan het ijzeren hek en geef alzo je gevoelens een plek.
Want je hebt het ooit al vaak gehoord: het lijden heeft niet het laatste woord. Pasen zegt: alles komt goed. Dus nog een keer... Hou vol! Vat moed!
Oproep
Naast de deur van de Sint-Martinuskerk staat net als vorig jaar een groot ijzeren hek, geplaatst door de technische dienstverlening van de gemeente Olen. Opnieuw nodigt het parochieteam iedereen uit om een zelfgemaakt kruisje te komen ophangen aan dat hek.
In hout, in metaal, in bamboe,... doet er niet toe. Het mag evenwel niet hoger zijn dan 25 centimeter en het moet uiteraard wind en regen kunnen trotseren. Binddraad om het kruisje te bevestigen is ter plaatse ter beschikking.
Opschrift 'Het kruis is niet het einde. PASEN: alles komt goed'.
Dat opschrift hangt sinds Aswoensdag in grote letters bovenaan het hek. 'Ieder huisje heeft zijn kruisje', zegt het spreekwoord en hoe wààr is dat! Marinus: "Haast elke mens krijgt wel eens te maken met een vorm van lijden, verdriet of pijn.
Dat is een keiharde werkelijkheid. Als maatschappij kennen we vele vormen van miserie die het coronavirus veroorzaakt heeft gedurende de voorbije twee jaar... en nòg steeds veroorzaakt.
Maar we geloven dat het lijden niet het laatste woord heeft. Zelfs na de donkerste nacht wordt het opnieuw licht." Je kan dat op een rituele manier uitdrukken door een kruisje te knutselen en dat symbolisch achter te laten aan het hek naast de kerkdeur. Dat is mogelijk gedurende heel de vastenperiode, tot Pasen.
Schilderij
Vanaf Palmzondag zal je in de Sint-Martinuskerk een imposant schilderij kunnen zien van de hand van kunstschilder Marc Spiessens uit de Heiblokken in Olen-Centrum. Imposant qua afmetingen: 2.00 meter hoog en 1.70 meter breed.
Imposant ook qua thematiek: het werk stelt Jezus aan het kruis voor, op die vreselijke dag die christenen 'Goede Vrijdag' noemen. Diaken Cis Marinus: "Maar we weten: geen Goede Vrijdag zonder Pasen!"
Opzet
Marc Spiessens contacteerde onlangs de Sint-Martinusparochie met een bijzonder voorstel. Hij wil graag een reeks van een tiental schilderijen maken over de oorsprong, de kern en de verspreiding van het christendom.
Marinus: "We zien hier als parochie heel wat kansen in en daarom hebben we een projectvoorstel ingediend bij de organisatie Space for Grace, om subsidies te verkrijgen voor dit project.
Tot onze spijt is dat evenwel niet gelukt. We gaan binnenkort op zoek naar andere mogelijke bronnen om dit zeer interessante plan proberen mogelijk te maken."
Vormselcatechese
De vormelingen van Sint-Martinus-Olen hebben de vasten alvast op een creatieve manier ingezet. Tijdens een groepsbijeenkomst kregen ze ieder een papieren zak.
Toen ze de zakken openden, bleken die heel verschillende inhouden te bevatten. In sommige zaten enkele stukken fruit, in andere een mesje, in weer andere satéstokjes, een handdoek, een snijplankje,...?
Er was zelfs een vormeling die een lege zak gekregen had. De 'cadeaus' waren wel heel onrechtvaardig verdeeld. Net zoals het in de grote wereld het geval is.
Marinus: "Maar al gauw viel ieders euro: als ze bereid waren om alles samen te leggen en te delen met elkaar, konden ze met alles wat ze hadden voor iedereen... fruitsaté's maken."
Broederlijk Delen
Nadien kregen de jongeren info over het thema van Broederlijk Delen van dit jaar en keken ze naar een filmpje over het leven van de 11-jarige Isis in Colombia.
Colombianen op het platteland willen in vrede leven en genieten van de opbrengst van hun grond. maar dat wordt hen moeilijk gemaakt. Grootschalige mijnbouw bedreigt gemeenschappen en hun leefomgeving.
Op de Duurzaamheidsschool van Cinturón Occidental Ambiental (COA) leert Isis meer over de lokale planten en dieren. Ze brengt de bedreigingen in kaart en ontdekt hoe ze zelf mee zorg kan dragen voor haar gemeenschap en voor de natuur.
Diaken Marinus: "Tot slot kregen de vormelingen in kleine groepjes enkele dilemma's voorgelegd op het vlak van afval, water en mobiliteit. Als parochiegemeenschap vinden we het heel belangrijk dat jongeren uitgedaagd worden om na te denken over delen en herverdelen én over de toekomst van onze aarde."
Foto's : Het ijzeren hek staat klaar - De eerste penseelstreken voor 'Crucifixus Iesus' - De vormelingen aan het werk.