Ze waren twaalf in 2012. De start van het tienerleven. Voor het eerst ver weg zonder ouders, met hun vrienden naar Zwitserland. Toen botste de bus. De ­vrienden stierven en hun leven stond stil. Vandaag zijn Yoëlle en Luca achttien. Ze vliegen uit, gaan op kot in Leuven: het leven dendert weer vooruit. Het zijn twee positieve, sterke jongeren geworden, de blik op de toekomst. En als ze nog eens achteromkijken, dan kijken ze naar hun vrienden op de berg. Nooit naar de bus in de tunnel. “Het ongeval is geen kras op onze herinneringen. Dat mag het gewoon niet zijn.”