En tegelijkertijd ook de lont uit het nationalistische kruitvat probeerde te halen. Bloed is nu eenmaal dikker dan water, luidde de redenering. Oorlog tussen naties zou alleen nog maar een boze droom zijn, het liberale gedachtengoed zou zegevieren. Aan het eind van de 19de eeuw mocht de Britse koningin negen kinderen en 42 kleinkinderen tot haar Koninklijke Bende rekenen, die - waar mogelijk - op een zo interessant en strategisch mogelijke wijze moesten worden gekoppeld. In de eerste plaats zocht Victoria binnen de internationale royalty, maar helaas voor haar liet de liefde zich niet altijd dwingen en staken een onverwacht sterke persoonlijkheid of een opvallend romantische inborst meermaals spaken in de wielen. Onder meer uit Victoria’s briefwisseling, die Cadbury van koningin Elizabeth mocht inkijken, blijkt dat ze het daar soms heel moeilijk mee had. In het laatste hoodfstuk komt de grote ontnuchtering. De Eerste Wereldoorlog herschiep de relaties tussen de Europese vorstenhuizen grondig. Het sprookje was voorbij. De meer dan zestig bladzijden aan bibliografie, noten, bronnen en een uitgebreid register bewijzen dat aan dit boek een zeer gedegen research is voorafgegaan. Knap gedaan!

Nieuw Amsterdam, 428p