Gabriela Carrizo en Franck Chartier nemen ons mee naar een hybride wereld tussen dans en theater. Pure slapstick, wisselt af met donkere, ja zelfs gitzwarte humor. Telkens zoekt Peeping Tom de dunne scheidingslijn op tussen droom en realiteit en het decor zet die dualiteit extra in de verf. ‘32 rue Vandenbranden’ (2009) is een klassieker uit het repertoire van het gezelschap. Een gemeenschap woont in een afgelegen trailerpark. De vallende sneeuw betovert én isoleert. Wat doet het isolement met die mensen? Hoe ze denken dat dingen verlopen, komt vaak niet overeen met wat er echt gebeurt. Hun angst sluit hen op in hun eigen wereld. Carrizo en Chartier lichten zo de schaduwkanten van individu en gemeenschap uit. Zij onderzoeken hoe het onderbewuste zelfs de meest vrijgevochten mens parten kan spelen en hem verhindert te ontsnappen aan zijn roots, zijn familie en zijn cultuur.

Bron: