Het was meer dan twintig jaar geleden dat ik er nog was geweest. Stom, want het Schoonselhof is een van de mooiste parken van de stad. Een van de rustigste ook. Op een enkele jogger en een jong koppeltje dat stiekem zat te smossen in het paviljoen bij de gesneuvelden van WO II van het Britse Gemenebest na, kwam ik er op een warme zondagavond helemaal niemand tegen. Op het bruggetje naar het kasteel is het oppassen dat je niet uitglijdt over de drek van een kolonie nijlganzen en de luiken van het 16de-eeuwse pand kunnen een nieuwe lik verf gebruiken. Maar de natuur is perfect onderhouden. En in dit seizoen met al dat versgemaaid gras ruikt het er nog machtig lekker ook, zeker na een stevige regenbui.

Geen enkel van de vele perken ziet er hetzelfde uit. In de afgelegen zuidwestelijke hoek van het park liggen bijvoorbeeld honderden nonnen, allemaal onder een sober stenen kruis, een beetje zoals op de ...