Bij archeologische opgravingen komen af en toe (resten van) haardstenen boven. Dit SIAM-rapport geeft een overzicht van haardstenen gevonden in Antwerpse bodem.

In de middeleeuwen waren de houten huizen in onze steden zeer gevoelig voor brand. De haard betekende een reëel gevaar. In de vroege middeleeuwen bevond de haard zich nog in het midden van de woning, later verhuisde die naar de zijkant van de ruimte. Hierdoor ontstond er een verhoogd brandgevaar en moest de overheid maatregelen uitvaardigen om dit gevaar in te perken. Eén ervan was de open haard in steen moest worden gebouwd. De kapitaalkrachtige huiseigenaren moesten ook hun gevels en de zijmuren "verstenigen".

Gewone bakstenen voldeden niet voor de haardwand, dus werden harder gebakken, vuurvaste stenen gebruikt. Het oog wilde echter ook wel wat, en dus werden haardstenen versierd met ingestempelde taferelen - vaak bijbelse thema’s. Vanaf de 16de eeuw werden ze zowel in Antwerpen als in Luik gemaakt.

In de onderstaande SIAM-publicatie vindt u een overzicht van de haardstenen die gevonden werden in de Antwerpse bodem.