In een verloren hoek op het Damplein staat de eerste ‘geefkast’ van Antwerpen: een kleurrijke kast vol spullen die u zomaar mag meenemen. Dingen brengen mag ook. “Het is meer dan geven en nemen, het lokt ook conversatie uit”, vertelt bedenker Patsy.
“Ik bouwde de geefkast samen met een andere buurtbewoner”, vertelt vrijwilliger Patsy Van Der Parre. “Voordien had ik al meegewerkt aan een ‘geefwinkel’. Die was gericht op kansarmen, maar dat vond ik te eng want zo duw je armoede in een hoekje. Hier kan je dingen geven en ook - zonder schaamte - iets mee naar huis nemen. Ik wil met de geefkast de mentaliteit veranderen. Laat ons elkaar wat meer helpen."
“Iedereen heeft thuis wel spullen die weg mogen. Die kan je hier kwijt én je maakt er iemand blij mee. Daarbij kan je in onze kast ook wel eens iets voor jezelf vinden, daar hoef je niet kansarm voor te zijn. Iets krijgen is toch ook leuk? Vanmorgen zag ik een jong koppel dat gerief in de kast kwam leggen en tot hun verrassing vonden ze een dvd die hen wel aansprak. En dan die oude dame deze week: hoewel ze heel slecht te been was, kwam ze vanuit Merksem om enkele blouses te schenken. Tegelijk zocht ze in de kast naar een cassetterecorder voor haar bedlegerige man.”
De geefkast springt in het oog met haar vrolijke kleurtjes, in een nis van de spoorberm. Patsy: “De inhoud van de kast wisselt constant. Vandaag ligt ze goed vol: kleding voor groot en klein, een mixer, speelgoed, boeken, cd’s en dvd’s, speelgoed en babymateriaal, allerhande postuurtjes en keukengerief. En een kist van een saxofoon, er is een muzikant gepasseerd."
Alles wat niet te groot is en niet kan bederven, is welkom. "Momenteel staan er twee computerschermen, maar die zijn al bijna te groot voor onze kast. Meubels passen niet in de kast, die breng je beter naar het recyclagepark of de Kringloopwinkel. Je kan wel een briefje met je contactgegevens op ons prikbord hangen als je een koelkast of tafel wil weggeven.”
Geen gedoe met hekken en sloten, de kast staat altijd open. Patsy komt regelmatig langs en bezoekers steken spontaan een handje toe om eens op te ruimen. "We verwachten dat je zelf je spullen netjes uitstalt, niet dat je zakken naast de kast deponeert. Het respect groeit, ik voel iets veranderen op het plein. Toen we de kast timmerden, kwamen enkele kinderen van het plein wel eens lastig doen. We lieten hen mee schilderen en vanaf toen was het mee hun kast: ‘Ik ga mijn vrienden zeggen dat ze niets stuk mogen maken’, zeiden ze. Er is een meisje dat elke dag op het plein rondhangt en zich verveelt. Ze kwam zich al eens afreageren aan de kast. We hebben haar uitgelegd wat de bedoeling is en dat ze gerust speelgoed mag nemen om er thuis of op het plein mee te spelen. Nu doet ze dat netjes."
Café Welkom aan de overkant houdt mee een oogje in het zeil. Ook Zeppelin is een fan. Patsy: "Toen we een glijbaan kregen, polsten we of zij die wilden naast hun terras. ‘Maar dan wordt het misschien gestolen’, was een eerste reflex. Nee, wat iemand gratis heeft weggegeven, kan je niet stelen. Het is van harte gegeven en het mag een nieuw leven krijgen. Dat is mijn droom: dat die ‘ieder voor zich’ mentaliteit verandert.”
In september organiseert Patsy een 'geefplein'. Info volgt op haar facebook pagina.
Tekst: Gauke Vermorgen - Portret: Jonas Verhulst