Carlos Barbero, Stephane Rossetto, Elie Gesbert, Francesco Romano, Enrico Battaglin en Mattia Bais vormden de vroege vlucht van de dag, maar al snel werd duidelijk dat Team Ineos zijn zinnen had gezet op deze Italiaanse semiklassieker en nog voor de voorlaatste klim werd met Rossetto de laatste koploper ingerekend. Ineos lanceerde zijn treintje bergop als ware het een rit in de Tour.

Het peloton werd kleiner. Vooral op de slotklim, de Oropa, 11,8 km aan 6,3%, lag het tempo hoog en één na één vielen renners terug. Op 5 km besloot Mathias Frank zijn kans te gaan, maar tegen het strakke tempo van de Britse formatie was hij niet opgewassen en enkele tientallen meters verder werd hij weer opgeraapt. De groep met favorieten dunde uit: in de laatste drie km bleven enkel ploegmaten Sosa en Bernal, Davide Villella, Emanuel Buchmann, Daniel Martin, Nans Peters en Mathias Frank over.

Sosa reed zich het snot uit de neus, toen enkel Peters nog over bleef bij het Ineos-duo, besloot Bernal zijn kans te gaan op 1,8 km van het einde. Hij soleerde naar de zege, een opsteker na tal van ereplaatsen de voorbije weken, tweede in de Giro della Toscana, negende in de Giro dell’Emilia en zesde in Milaan-Turijn. Hij lijkt zo net als Vuelta-winnaar Primoz Roglic, die Milaan-Turijn en de Giro dell’Emilia won, klaar voor de Ronde van Lombardije.

Voor Bernal is het zijn eerste overwinning sinds zijn eindzege in de Tour de France van dit jaar, zijn vijfde seizoenszege na eindwinst ook nog in Parijs-Nice en rit-en eindwinst in de Ronde van Zwitserland. Het is voor de Colombiaan zijn eerste zege in een eendagskoers, maar het levert hem wel meteen een vergelijking met Eddy Merckx op. Bernal is namelijk de eerste renner sinds De Kannibaal in 1972 die na de Tour ook de Gran Piemonte wint.